شيخ محمد ملقب به بها الدين ثاني ، فرزند حضرت شيخ حسام الدين(قدس سره) ، درسال ١٣١٠ ه.ق. در روستاي تە ۆیلي
به دنيا آمد.
شيخ محمد بها الدين تمام ايام زندگاني خود را تا زماني كه حضرت شيخ حسام الدين(قدس سره) در حال حيات بودند نزد آن حضرت سپري كردند.
شيخ محمد بهاالدين هميشه مشغول فراگيري علوم ديني و سلوك طريقت بود مگر جهت امورات حضرت حسام الدين به امر ايشان به جاي سفر ميكرد.

حضرت شیخ حسام الدين(قدس سره)قبل از وفات، شيخ محمد بها الدين را به عنوان جانشين خود انتخاب كردند واجازه جانشيني مطلق را برايشان نوشت و
بعد از وفات حضرت شیخ حسام الدين (قدس سره)توليت تمام خانقاه هاي ته ويلي باخه كون ، وساوج بلاغ وساير خانقاه هاي ديگر و موقوفات طبق وصيت نامه حضرت شیخ حسام الدين(قدس سره) را عهده دار شد.
حدود چهارسال بعد از وفات حضرت شیخ حسام الدين(قدس سره) به علت بروزجنگ و نا آرامي در عراق،شيخ محمد بها الدين مجبور به مهاجرت به ايران شد كه مور د استقبال تاريخي مريدان و منسوبان و علماي عظام و شخصيتهاي برجسته آن زمان كه از تمام مناطق كردستان آمده بودند قرار گرفت ودر شهر سنندج ساكن شد.
شيخ محمد بها الدين باقي عمر خود را در ايران به ارشاد مريدان ومنسوبان در تمام مناطق ازجمله مهاباد،سقز ،بوكان ، ژاورو….پرداخت .
شيخ محمد بها الدين شخصيتي بسيار درويش صفت، ساده، بي پيرايه و دست و دلباز بود كه به مال دنيا اهميت نميداد و ازاين لحاظ به حاتم طايي مشهور بود كه الگوي بسياري از مريدان ومنسوبان ان زمان بود .
شيخ محمد بها الدين بيشتر اوقات خود را با خلفاي خو د و خلفای حضرت شیخ حسام الدين(قدس سره) در آن زمان به سر ميبرد و هميشه وبه طور مرتب پذيراي ملاقات مريدان و منسوباني كه از تمام نقاط به ديدارش
مي آمدند بود .
شيخ محمد بها الدين روز دوشنبه بهمن ماه سال ١٣٤٩ ه. ش. در شهر سنندج چشم از جهان بر بست و طبق وصيت ايشان جسد مباركش طي تشيع جنازه اي تاريخي ‌ كه متشكل از تمام مريدان وعلماي آن زمان و شخصيتهاي برجسته بود را به ته ويلي بردند و در كنار مرقد پاك حضرت شیخ سراج الدين(قدس سره)وحضرت شیخ بها الدين(قدس سره) به خاك سپردند.